Expositie Januari 2017

Expositie van drie kunstenaars in de expositiezaal van het Kunstation. De opening was op 15 januari 2017 om 14.00 uur.

Jeanette van Dun
De fascinatie voor de mens in de mens en van hieruit je werk tot stand laten komen is een boeiende weg. Zo ontstaat mijn werk dat herkenbaar is of soms mysterieus.
Vervreemding is een steeds terugkerend thema en wordt voelbaar door het materiaalgebruik, de textuur en vaak het subtiele kleurgebruik.
Het werk is autonoom en in olieverf geschilderd. Gedrevenheid is mijn paspoort en mijn dagen staan in dienst van het werk of de ontwikkeling daarvan.
Naast mijn autonome werk worden portretten in opdracht gerealiseerd en deze kunnen in alle stijlen worden uitgevoerd. (Website: http://jeanettevandun.nl/)

Miriam Janssen-Meulepas
Woont en werkt in-en vanuit Wanroij. Zij werkt zowel in opdracht als vrij werk, daarbij geeft zij cursussen en workshops in boetseren. Miriam studeerde beeldhouwen aan de academie voor schone kunsten te Arendonk (België). Ze is gefascineerd door het imperfectionisme in de mensen en uit dit op een respectvolle manier in haar beelden. ‘imperfecties maken de mens perfect’.
Haar werk is met name boetseer werk, echter bestaat het ook uit werken met metaal, hout en polyester. Ze is geinspireerd door de vergankelijkheid van de mens. Uitermate boeiend vind ze het om alle emoties van verval dan ook te kunnen weergeven in haar werk en dit kan als provocerend ervaren worden. Haar werk is zonder titel, omdat zij het belangrijk vindt dat ieder het op zijn of haar manier mag beleven. (Website: http://miriammeulepas.wixsite.com/kunst)

Aris Engel
Sinds het eind van de vorige eeuw ben ik weer bezig met grafiek. Grotendeels autodidact – zelf dingen uitzoeken en uitproberen – maar ik heb ook enkele jaren gewerkt met begeleiding van Anton Homan en Bienette Moraal. 
Daarnaast neem ik deel aan een groep grafici die geleid wordt door Monique van Haasteren. Het uitwisselen van ideeën, van andere technieken en mogelijkheden staat daarbij centraal naast het bekijken en bespreken van elkaars werk.
Het mooie van etsen is dat het én hard werken én tegelijk ook heel rustgevend is, want als je het goed wilt doen kun je niets anders aan je hoofd hebben. Tijdens het hele proces heb je veel in de hand, kun je sturen, bijregelen, ermee spelen maar het blijft een verrassing wat er precies tevoorschijn komt. Na één of meerdere of vele proefdrukken en wikken en wegen ontstaat er een afdruk die soms meer en soms minder geslaagd is. De ene keer klopt het bij wijze van spreke in één keer en een andere keer blijft het ploeteren en ben je alsnog niet tevreden met het resultaat.
Al vele jaren werk ik vooral met “afval” zoals een oude dakgoot en vergelijkbaar materiaal van zink. Tijdens het zoeken naar de juiste vorm, kleur en stijl laat ik me dan leiden door al of niet vage indrukken en associaties die het materiaal en/of het beeld van de afdruk bij hem oproepen. Schuren, vijlen, met de droge naald werken, verbuigen, plat slaan, zagen, boren en andere bewerkingen volgen dan. Door daar mee bezig te zijn, ermee te spelen komt er uiteindelijk een definitieve prent, de ets. (Website: http://www.arisengel.nl/)