Expositie Surrealisme Januari 2018

Een expositie met drie kunstenaars uit Nederland: Jo Willems, Redmer Hoekstra en Patrick van der Linde.

Jo Willems (Langenboom Noord Brabant, 1954)
De kunstenaar ontdekt zijn passie voor schilderen al op zeer jonge leeftijd, nog voor de tijd dat hij besluit een opleiding aan de schilderschool te volgen. De tijd dat Willems het beroep van huisschilder combineert met zijn kunstenaarsschap duurt echter relatief kort. De gang naar de kunstacademie te Arnhem is begin jaren tachtig onvermijdelijk.

De jaren op de academie brengen niet wat de kunstenaar ervan verwacht. Willems weet na tal van reeds gehouden exposities exact in welke richting hij zichzelf wil ontwikkelen en vindt de druk om zich te nadrukkelijk te moeten wijden aan conceptuele kunst onnodige ballast.  Het is in zekere zin goed dat Willems destijds standvastig is gebleven. Ruim twintig jaar dag in dag uit bezig zijn met zijn vak heeft ervoor gezorgd dat we vandaag de dag kunnen genieten van één van de betere fijnschilders.

Een blik op recent werk van Willems doet in eerste instantie denken aan dat van een aantal surrealistische voorgangers. Voorstellingen in diens schilderijen zetten de kijker snel aan tot een absurdistische kijk op de wereld en gebruik van steeds terugkerende voorwerpen roepen qua samenhang meteen vragen op.
Een nadere beschouwing laat echter zien dat niet alleen surrealistische invloeden aan de bakermat van Willems schilderijen staan. De kunstenaar hecht zichtbaar veel waarde aan goniometrische aspecten, waardoor een associatie met magisch realistische schilders ook voor de hand ligt. Fel kleurgebruik tenslotte doet al snel denken aan een palet dat de meeste  stillevenschilders hanteren.

Willems gaat uiterst gedetailleerd te werk. Enkele doeken zijn opgebouwd uit meerdere verflagen. De kleuren mengt de kunstenaar zelf uit de drie zuivere primaire en wit. Willems wil met een bepaalde kleur meteen het gewenste resultaat. De kleinste maat penselen garanderen een weergave die uiterst precies is.
Ten aanzien van onderwerpen die worden geschilderd laat Willems zich leiden door een ondefinieerbaar gevoel. Een optimistische levenshouding laat in ieder geval geen zwaar beladen scènes toe, hooguit antropomorfistische gedaanten die in het midden laten hoe het sfeerbeeld dient te worden geïnterpreteerd.

Redmer Hoekstra (Zwolle Overijssel)
Redmer Hoekstra (1982) in 2009 afgestudeerd aan de kunstacademie te Zwolle als Beeldend kunstenaar en illustrator. ‘Ik heb altijd van vervreemding en fantaseren gehouden, dagdromen. Als kind had ik allemaal theorieën over hoe de wereld in elkaar zat en dit wist ik op de academie te herontdekken en in mijn tekenen te verwerken. 
De werking van dingen is een fascinatie van mij en in veel tekeningen vind je dit terug. Doordat ik bijvoorbeeld apparaten en voorwerpen openwerk en dan vrijelijk invul wat er zich binnenin bevindt. Hierdoor krijgt een onderwerp vaak een volledig ander gevoel of betekenis. 
Ik associeer op vorm, betekenis en werking en daarbij ontstaan nieuwe combinaties. Vaak verrassend, vreemd en grappig maar ook met een vreemd soort logica, in een fantastische en surreële wereld.

Veel inspiratie vind ik in de trein of onderweg, waar mijn geest over en door het landschap zweeft en nieuwe verbindingen legt tussen dingen die ik zie en vind. Een filosofische kijk op de wereld en mezelf. Wie ben ik? Wat is mijn werkelijkheid en in hoeverre bepaal ik zelf hoe deze er uit ziet?
Het zijn pentekeningen op papier. Ik werk met fineliners. Door arcering creëer ik licht en ruimtelijkheid, wat de tekening doet leven. Het is belangrijk om de tekeningen zo realistisch mogelijk te maken zodat de vervreemding des te sterker overkomt. Dit is een bewerkelijke en bijna ambachtelijke techniek. 
Een tekening kost gemiddeld al gauw 32 tot 40 uur.

Patrick van der Linde (Wadway Noord Holland)
Patrick van der Linde (Landsmeer, 1972) tekent en schildert al vanaf zijn vroegste jeugd. Op zijn dertiende kreeg hij de schilderdoos van zijn vader en maakte hij zijn eerste olieverfschilderij.  Toch koos hij met een opleiding tot illustrator aan het Grafisch Lyceum Amsterdam voor “de veilige weg”. Hij was het namelijk met zijn ouders eens: kunstenaar zijn is geen echte baan. Na het  behalen van zijn diploma in 1993 richtte hij zich echter op twee dingen: schilderen en reizen.Verspreid over een periode van zeven jaar trok hij gewapend met fototoestel en schetsboek soms maandenlang de wereld in. Hij reisde van Japan tot Australië en van Mexico tot Peru. Het was een avontuurlijke en inspirerende periode. Indrukken van deze reizen zijn regelmatig terug te zien in zijn schilderijen.

Van der Linde exposeert al vanaf begin jaren negentig maar koos pas in 2002 voor het full time kunstenaarsschap. Zijn stijl is magisch realistisch, soms realistisch of surrealistisch. Maar altijd is er de liefde voor sfeer, dramatische wolkenluchten en de schoonheid van het verval. De mens heeft sporen achtergelaten in de vorm van ruïnes, scheepswrakken en andere objecten. Dit alles is geschilderd in olieverf met de grootste aandacht voor detail. Zijn schilderijen vinden al jaren hun weg naar liefhebbers in heel Nederland en daarbuiten.
Van der Linde vindt het kunstenaar zijn nog steeds geen echte baan; het is een passie en een levensdoel.